tdcs
دستگاه‌های TDCS دستگاه‌های باتری خور کوچکی هستند که معمولاً کنترل پنلی دارند که بیماران می‌توانند دستگاه را با آن برنامه‌ریزی کنند (به عنوان مثال مدت و شدت تحریک را تنظیم کنند). دستگاه الکترودهایی دارد که روی سر قرار می‌گیرند و توسط گیره یا سربندهایی سر جای خود ثا بت میشوند. هر الکترود توسط یک سیم به دستگاه محرک وصل میشود. هنگامی که محرک روشن باشد، جریان الکتریکی از دستگاه به الکترود و متعاقباً به مغز وارد میشود. دستگاه‌های محرک بالینی و تحقیقاتی شامل ویژگی‌های بسیاری از جمله مقاومت سنج (ایمپدنس متر) و جریان سنج هستند که کمک می‌کنند تا بفهمیم تحریک قابل تحمل و ایمن است
طبق برخی پژوهش ها، تحریک لوب چپ پیشانی مغز با TDCS ممکن است در بهبود توانایی‍‌های کلامی و زبان نقش داشته، و همچنین ممکن است انواع حافظه مبتنی بر زبان را نیز بهبود بخشد.
نیزومتر
نقش کام و عملکرد ولوفارنژیال در گفتار مهم است و در تولید بسیاری از همخوان‌ها (پ، ب، ت، د، ک، گ، ف، و، س، ز، ش، چ) بسیار اثرگذار است. اگر کام، کار خود را به درستی انجام ندهد، هوا به بینی وارد میشود و ممکن است مانع تولید همخوان‌ها شود و نیز باعث ایجاد صدایی بیش از حد خیشومی گردد.
برخی کودکان محدوده‌ای از صداها را ایجاد می‌کنند که معمولاً در زبان عادی وجود ندارد. این وضعیت باعث میشود که فهم گفتار آن‌ها مشکل باشد و می‌تواند برای کودک ناامیدکننده باشد. این مشکل در بسیاری از افراد دارای شکاف لب و کام، شکاف کام زیرمخاطی و دیزآرتری دیده می شود. گفتاردرمانی با استفاده از دستگاه نیزومتر در حذف این صداها و ایجاد صداهای درست کمک کننده است.
دستگاه استروبوسکوپی
روش تشخیصی ویدئو استروبوسکوپی را میتوان کارآمدترین و مفید ترین تکنیک برای ارزیابی بالینی ویژگی های ویسکوالاستیک مخاط صوتی دانست.
فرآیند ثبت ویدئو از حرکات حنجره کاملا بدون درد است و تحت بی حسی موضعی انجام میگیرد. این کار برای مدیریت اختلالات صوتی در انسان ضروری است .
در این روش از یک نور چشمک زن در زمان عکس برداری استفاده میشود که از درون تلسکوپ منعطف یا سخت عبور داده شده است.
فلش های نور استروبوسکوپ با ارتعاض چین های صوتی تماس پیدا میکند و به فرد آزمایشگر اجازه میدهد تا ارتعاش تارهای صوتی را ببیند. ارتعاش چین های صوتی طی فرآیند تولید صدا و به صورت آهسته دیده میشوند. این حرکت آهسته یک توهم است. زیرا سرعت ارتعاش چین های صوتی از طریق این روش تغییر داده شده است.
این عکس ها و ویدئوها به متخصصان گوش و حلق و بینی کمک میکند تا آسیب های گفتاری و زیان را تشخیص دهند. این اطلاعات به درک بهتر بیماری های حنجره و اختلالات صوتی نیز کمک میکند.
